ဗုဒၶဘာသာ အပိုင္း(၄)
"ပုဗၺနိမိတ္ ၃၂ - ပါး ထင္ရွားျဖစ္ျခင္း"
ပဋိသေႏၶ စံေနေတာ္မူလွ်င္ -
(၁) ေျမအေပါင္း တစ္ေသာင္းေသာေလာကဓာတ္တို႕သည္ တစ္ျပိဳင္နက္ ဆတ္ဆတ္ခါမွ် တုန္လွဳပ္ကုန္သည္ ။
(၂) ပူျခင္း ၊ ခ်မ္းျခင္းဟူေသာ ဥတုႏွစ္မ်ဳိး ကင္းျငိမ္း ေလ၏ ။
(၃) ေလာကဓါတ္အလံုး ဆိတ္ျငမ္လ်က္ အသံမရွိ အေနာက္ယွက္ကင္းသည္ ။
(၄) ေလျပင္းမုန္တိုင္း မလာ ၊ ေလသာေလျပည္ ျမဴးသည္ ။
(၅) ဂဂၤ ါ ၊ ယမုနာစေသာ ျမစ္အားလံုးတို႕၌ ေရစီးျခင္းမရွိ ရပ္တန္႕သည္ ။
(၆) ေျမ၌ပြင့္ေသာ ျမင္ျမင္သမွ်ပန္း ၊ သစ္ပင္အေပါင္းတို႕ ႏွာေမာင္းဆင့္ကာဆင့္ကာ ပြင့္ကုန္ ၊ သီးကုန္သည္ ။
(၇) ေကာင္းကင္ထက္ ကြန္႕ျမဴးကာ တည္ေသာ အာကာသဌ ရတနာတို႕သည္ လြန္စြာအေရာင္ထြက္ကုန္သည္ ။
(၈) လူ႕ျပည္ နတ္ျပည္၌ရွိကုန္ေသာ စည္ ၊ ေစာင္း ၊ ပတ္သာ ၊ တူရိယာ အားလံုးတို႕သည္ မတီးမမွဳတ္ဘဲ မည္ကုန္သည္ ။
(၉) နတ္ျပည္၌ရွိေသာ ပန္း ၊ နံ႕သာမိုးတို႕သည္ ျဖိဳးျဖိဳးျပည့္မွ် ရြာကုန္သည္ ။
(၁၀) စႀကာ၀ဠာ ေကာင္းကင္ ၊ ေျမျပင္ရိုက္ဟည္းလ်က္ ေတာ္လဲသံပဲ့တင္သံတို႕ မည္ကုန္သည္ ။
(၁၁) ငရဲႀကီး ရွစ္ထပ္၌ မီးဟုန္အပူ ျငိမ္းသည္ ။
(၁၂) မီးခိုး ၊ သူရိန္ ၊ ျမဴတိမ္ ၊ မိုးလွ်ံကင္းလ်က္ ေနမင္း၏အေရာင္ ေတာက္ပသည္ ။
(၁၃) နကၡတ္တာရာ ႀကယ္တကာတို႕ ေန႕အခါ၌ ညဥ္႕မွာကဲ့သို႕ ျမင္ရသည္ ။
(၁၄) ေျမညစ္ေႀကးကိုေဆးေလွ်ာ္သည့္ ပမာ မိုးမရြၾဘဲပင္ ေရယာဥ္ျဖိဳင္ျဖိဳင္စီးသည္ ။
(၁၅) တာရာအေပါင္း ၊ ေသာႀကာ ၊ ဗုဒၶဟူးစေသာ ၿဂိဳဟ္ႀကယ္ပံုေဆာင္တို႕ အေရာင္ အလြန္ထြန္းပႀကသည္ ။
(၁၆) သတၱဗီသနကၡတ္တို႕ ျပတ္သားစြာ ထင္ျမင္သည္ ။
(၁၇) ေငြစင္စႏၵာသည္ ၀ိသာခါနကၡတ္ႏွင့္ ယွဥ္သည္ ။
(၁၈) တြင္းဂူ လိုဏ္ေခါင္း ေျမေအာင္း သတၱ၀ါတို႕ ထြက္ကုန္သည္ ။
(၁၉) လူ ခပ္သိမ္းတို႕ ေရာင့္ရဲလြယ္ကုန္သည္ ။
(၂၀) ကိုးဆယ့္ေျခာက္ျဖာ ေ၀ဒနာရွိသူတို႕ က်န္းမာႀကကုန္သည္ ။
(၂၁) မြတ္သိပ္ ဆာေလာင္ျခင္း ျငိမ္းသည္ ။
(၂၂) ျပိတၱာအေပါင္းတို႕ သာယာ၀ေျပာသည္ ။
(၂၃) ေလာဘ ၊ ေဒါသ ၊ မာနထန္သူတို႕ အလြန္ေခါင္းပါးကုန္သည္ ။
(၂၄) အပါယ္ေလးပါး၌ ႏွစ္ဆယ့္ငါးျဖာေသာ ေဘးအေပါင္း ကင္းသည္ ။
(၂၅) ေရမွဳန္ျမဴညက္တို႕ တက္လြင့္ျခင္းမရွိ စင္ႀကယ္သည္ ။
(၂၆) မေကာင္းေသာရနံ႕တို႕ ေပ်ာက္သည္ ။
(၂၇) နတ္တို႕၏ ရနံ႕သာ လိွဳင္သည္ ။
(၂၈) အရူပေလးဘံုကိုထား၍ ေျခာက္ပါးေသာ နတ္ရြာ ၊ ျဗဟၼာ တစ္ဆယ့္ေျခာက္ဘံု ကိုအကုန္အစင္ျမင္ရသည္ ။
(၂၉) ငရဲႀကီးရွစ္ထပ္၀ယ္ ခံရေသာသူအေပါင္းတို႕ကို ျမင္ရကုန္သည္ ။
(၃၀) တိုက္ ၊ နံရံ ၊ တံခါး ၊ ေတာင္ဖ်ား ၊တိမ္တိုက္တို႕ မကြယ္မကာဟင္းလင္းသာ ျဖစ္ကုန္သည္ ။
(၃၁) သတၱ၀ါတို႕ ခႏၶာပ်က္ေႀကြ ေသလြန္ရျခင္းမရွိကုန္ ။
(၃၂) သေႏၶယူျခင္း ၊ ဖြားျမင္ျခင္း မရွိကုန္ ။
ဤသို႕ သံုးဆယ့္ႏွစ္ပါးေသာ ပုဗၺနိမိတ္တို႕ ထင္ကုန္သည္ ။
"မယ္ေတာ္မဟာမာယာ အိမ္မက္ျမင္မက္ျခင္း"
မယ္ေတာ္မာယာသည္ ႀကီးစြာေသာအိမ္မက္ကိုျမင္မက္သည္ ။ အိမ္မက္ကား " စတုမဟာရာဇ္ နတ္မင္းႀကီးေလးပါးတို႕သည္
မိဖုရားကို အိပ္ယာသလြန္ႏွင့္တကြခ်ီ၍ ဟိမ၀ႏၱာသို႕ ေဆာင္ယူျပီးလွ်င္ ယူဇနာေျခာက္ဆယ္ ရွိေသာ ေဆးဒန္းျမင္းသီလာ ေက်ာက္ဖ်ာ၏
အျပင္ အင္ႀကင္းပင္ႀကီး၏ ေအာက္၌ခ်ထား၏ ။ ထိုအခါနတ္မိဖုရား ေလးဦးတို႕သည္ လာကုန္၍ သီတာန၀တတ္ေရတို႕ကို ခ်ဳိးေစျပီးလွ်င္
နတ္တို႕၏ ပန္းနံ႕သာ တန္ဆာကို ဆင္ယင္လ်က္ေငြေတာင္ထြတ္ထက္ရွိေသာ ေရႊဗိမာန္သို႕ေဆာင္၍အိပ္ေစျပန္၏ ။ ထိုအခါ ေငြသာခြါ
ေတာင္သို႕ေသာ ဆင္ေျပာင္ရတနာသည္ ေျမာက္အရပ္မွလာ၍ မိဖုရားႀကီး၏ လက္ယာနံပါးကို လွစ္၍၀င္သည္ " ဟု ျမင္မက္ေတာ္မူ၏ ။
ထိုသို႕ သေႏၶယူေသာအခါမွစ၍ စႀကာ၀ဠာမွ စတုမဟာရာဇ္နတ္မင္းႀကီးေလးပါးတို႕သည္ သန္လ်က္လက္စြဲကုန္လ်က္
ေရႊနန္းက်က္သေရတိုက္၌ ေစာင့္လာကုန္သည္ ။ ထက္၀န္းက်င္ေသာ စႀကာ၀ဠာ တစ္ေသာင္းမွ နတ္ျဗဟၼာအေပါင္းတို႕သည္ ေကာင္းစြာ
ေစာင့္ေရွာက္လာကုန္သည္ ။ ယင္းသို႕ ပဋိသေႏၶေနသည္မွစ၍ မယ္ေတာ္မိဖုရားသည္ ေယာက်ၤားတို႕၌ ညြတ္ငိုက္တပ္ျငိေသာ ရာဂရမၼက္
ေႏွာက္ယွက္ျခင္းမရွိ ၊ အျမိဳက္အတိျဖင့္၀လ်က္ ႏွစ္သက္ေသာ မင္းစည္းစိမ္ကိုခံစား၍ ေျခြရံသင္းပင္းႏွင့္သာလွ်င္ သန္႕ရွင္းစြာ စံေတာ္မူ၏ ။
ႀကည္စြာေသာပတၱျမားရတနာ၌ သီေသာ သႏၱာနီႀကိဳးကဲ့သို႕လည္းေကာင္း ၊ ဖန္တေကာင္းအတြင္း၌ သြင္းထားအပ္ေသာ
ပုလဲရုပ္ကဲ့သို႕လည္းေကာင္း ၊ တရားေဟာပလႅင္ထက္ ထိုင္ေနေသာ တရားေဟာပုဂၢိဳလ္ကဲ့သို႕ လည္းေကာင္း မယ္ေတာ္၀မ္း၌ ထက္၀ယ္ဖြဲ႕
ေခြ ေရွးရွဳေနေတာ္မူသည္ကို မယ္ေတာ္ႏွင့္တကြ လူအေပါင္းတို႕ ထင္ရွားစြာ ျမင္ႀကရေလသည္ ။
ဆက္ရန္....
ညီသုတ(ျပည္)
28/4/2012
14း42
pyay
"ပုဗၺနိမိတ္ ၃၂ - ပါး ထင္ရွားျဖစ္ျခင္း"
ပဋိသေႏၶ စံေနေတာ္မူလွ်င္ -
(၁) ေျမအေပါင္း တစ္ေသာင္းေသာေလာကဓာတ္တို႕သည္ တစ္ျပိဳင္နက္ ဆတ္ဆတ္ခါမွ် တုန္လွဳပ္ကုန္သည္ ။
(၂) ပူျခင္း ၊ ခ်မ္းျခင္းဟူေသာ ဥတုႏွစ္မ်ဳိး ကင္းျငိမ္း ေလ၏ ။
(၃) ေလာကဓါတ္အလံုး ဆိတ္ျငမ္လ်က္ အသံမရွိ အေနာက္ယွက္ကင္းသည္ ။
(၄) ေလျပင္းမုန္တိုင္း မလာ ၊ ေလသာေလျပည္ ျမဴးသည္ ။
(၅) ဂဂၤ ါ ၊ ယမုနာစေသာ ျမစ္အားလံုးတို႕၌ ေရစီးျခင္းမရွိ ရပ္တန္႕သည္ ။
(၆) ေျမ၌ပြင့္ေသာ ျမင္ျမင္သမွ်ပန္း ၊ သစ္ပင္အေပါင္းတို႕ ႏွာေမာင္းဆင့္ကာဆင့္ကာ ပြင့္ကုန္ ၊ သီးကုန္သည္ ။
(၇) ေကာင္းကင္ထက္ ကြန္႕ျမဴးကာ တည္ေသာ အာကာသဌ ရတနာတို႕သည္ လြန္စြာအေရာင္ထြက္ကုန္သည္ ။
(၈) လူ႕ျပည္ နတ္ျပည္၌ရွိကုန္ေသာ စည္ ၊ ေစာင္း ၊ ပတ္သာ ၊ တူရိယာ အားလံုးတို႕သည္ မတီးမမွဳတ္ဘဲ မည္ကုန္သည္ ။
(၉) နတ္ျပည္၌ရွိေသာ ပန္း ၊ နံ႕သာမိုးတို႕သည္ ျဖိဳးျဖိဳးျပည့္မွ် ရြာကုန္သည္ ။
(၁၀) စႀကာ၀ဠာ ေကာင္းကင္ ၊ ေျမျပင္ရိုက္ဟည္းလ်က္ ေတာ္လဲသံပဲ့တင္သံတို႕ မည္ကုန္သည္ ။
(၁၁) ငရဲႀကီး ရွစ္ထပ္၌ မီးဟုန္အပူ ျငိမ္းသည္ ။
(၁၂) မီးခိုး ၊ သူရိန္ ၊ ျမဴတိမ္ ၊ မိုးလွ်ံကင္းလ်က္ ေနမင္း၏အေရာင္ ေတာက္ပသည္ ။
(၁၃) နကၡတ္တာရာ ႀကယ္တကာတို႕ ေန႕အခါ၌ ညဥ္႕မွာကဲ့သို႕ ျမင္ရသည္ ။
(၁၄) ေျမညစ္ေႀကးကိုေဆးေလွ်ာ္သည့္ ပမာ မိုးမရြၾဘဲပင္ ေရယာဥ္ျဖိဳင္ျဖိဳင္စီးသည္ ။
(၁၅) တာရာအေပါင္း ၊ ေသာႀကာ ၊ ဗုဒၶဟူးစေသာ ၿဂိဳဟ္ႀကယ္ပံုေဆာင္တို႕ အေရာင္ အလြန္ထြန္းပႀကသည္ ။
(၁၆) သတၱဗီသနကၡတ္တို႕ ျပတ္သားစြာ ထင္ျမင္သည္ ။
(၁၇) ေငြစင္စႏၵာသည္ ၀ိသာခါနကၡတ္ႏွင့္ ယွဥ္သည္ ။
(၁၈) တြင္းဂူ လိုဏ္ေခါင္း ေျမေအာင္း သတၱ၀ါတို႕ ထြက္ကုန္သည္ ။
(၁၉) လူ ခပ္သိမ္းတို႕ ေရာင့္ရဲလြယ္ကုန္သည္ ။
(၂၀) ကိုးဆယ့္ေျခာက္ျဖာ ေ၀ဒနာရွိသူတို႕ က်န္းမာႀကကုန္သည္ ။
(၂၁) မြတ္သိပ္ ဆာေလာင္ျခင္း ျငိမ္းသည္ ။
(၂၂) ျပိတၱာအေပါင္းတို႕ သာယာ၀ေျပာသည္ ။
(၂၃) ေလာဘ ၊ ေဒါသ ၊ မာနထန္သူတို႕ အလြန္ေခါင္းပါးကုန္သည္ ။
(၂၄) အပါယ္ေလးပါး၌ ႏွစ္ဆယ့္ငါးျဖာေသာ ေဘးအေပါင္း ကင္းသည္ ။
(၂၅) ေရမွဳန္ျမဴညက္တို႕ တက္လြင့္ျခင္းမရွိ စင္ႀကယ္သည္ ။
(၂၆) မေကာင္းေသာရနံ႕တို႕ ေပ်ာက္သည္ ။
(၂၇) နတ္တို႕၏ ရနံ႕သာ လိွဳင္သည္ ။
(၂၈) အရူပေလးဘံုကိုထား၍ ေျခာက္ပါးေသာ နတ္ရြာ ၊ ျဗဟၼာ တစ္ဆယ့္ေျခာက္ဘံု ကိုအကုန္အစင္ျမင္ရသည္ ။
(၂၉) ငရဲႀကီးရွစ္ထပ္၀ယ္ ခံရေသာသူအေပါင္းတို႕ကို ျမင္ရကုန္သည္ ။
(၃၀) တိုက္ ၊ နံရံ ၊ တံခါး ၊ ေတာင္ဖ်ား ၊တိမ္တိုက္တို႕ မကြယ္မကာဟင္းလင္းသာ ျဖစ္ကုန္သည္ ။
(၃၁) သတၱ၀ါတို႕ ခႏၶာပ်က္ေႀကြ ေသလြန္ရျခင္းမရွိကုန္ ။
(၃၂) သေႏၶယူျခင္း ၊ ဖြားျမင္ျခင္း မရွိကုန္ ။
ဤသို႕ သံုးဆယ့္ႏွစ္ပါးေသာ ပုဗၺနိမိတ္တို႕ ထင္ကုန္သည္ ။
"မယ္ေတာ္မဟာမာယာ အိမ္မက္ျမင္မက္ျခင္း"
မယ္ေတာ္မာယာသည္ ႀကီးစြာေသာအိမ္မက္ကိုျမင္မက္သည္ ။ အိမ္မက္ကား " စတုမဟာရာဇ္ နတ္မင္းႀကီးေလးပါးတို႕သည္
မိဖုရားကို အိပ္ယာသလြန္ႏွင့္တကြခ်ီ၍ ဟိမ၀ႏၱာသို႕ ေဆာင္ယူျပီးလွ်င္ ယူဇနာေျခာက္ဆယ္ ရွိေသာ ေဆးဒန္းျမင္းသီလာ ေက်ာက္ဖ်ာ၏
အျပင္ အင္ႀကင္းပင္ႀကီး၏ ေအာက္၌ခ်ထား၏ ။ ထိုအခါနတ္မိဖုရား ေလးဦးတို႕သည္ လာကုန္၍ သီတာန၀တတ္ေရတို႕ကို ခ်ဳိးေစျပီးလွ်င္
နတ္တို႕၏ ပန္းနံ႕သာ တန္ဆာကို ဆင္ယင္လ်က္ေငြေတာင္ထြတ္ထက္ရွိေသာ ေရႊဗိမာန္သို႕ေဆာင္၍အိပ္ေစျပန္၏ ။ ထိုအခါ ေငြသာခြါ
ေတာင္သို႕ေသာ ဆင္ေျပာင္ရတနာသည္ ေျမာက္အရပ္မွလာ၍ မိဖုရားႀကီး၏ လက္ယာနံပါးကို လွစ္၍၀င္သည္ " ဟု ျမင္မက္ေတာ္မူ၏ ။
ထိုသို႕ သေႏၶယူေသာအခါမွစ၍ စႀကာ၀ဠာမွ စတုမဟာရာဇ္နတ္မင္းႀကီးေလးပါးတို႕သည္ သန္လ်က္လက္စြဲကုန္လ်က္
ေရႊနန္းက်က္သေရတိုက္၌ ေစာင့္လာကုန္သည္ ။ ထက္၀န္းက်င္ေသာ စႀကာ၀ဠာ တစ္ေသာင္းမွ နတ္ျဗဟၼာအေပါင္းတို႕သည္ ေကာင္းစြာ
ေစာင့္ေရွာက္လာကုန္သည္ ။ ယင္းသို႕ ပဋိသေႏၶေနသည္မွစ၍ မယ္ေတာ္မိဖုရားသည္ ေယာက်ၤားတို႕၌ ညြတ္ငိုက္တပ္ျငိေသာ ရာဂရမၼက္
ေႏွာက္ယွက္ျခင္းမရွိ ၊ အျမိဳက္အတိျဖင့္၀လ်က္ ႏွစ္သက္ေသာ မင္းစည္းစိမ္ကိုခံစား၍ ေျခြရံသင္းပင္းႏွင့္သာလွ်င္ သန္႕ရွင္းစြာ စံေတာ္မူ၏ ။
ႀကည္စြာေသာပတၱျမားရတနာ၌ သီေသာ သႏၱာနီႀကိဳးကဲ့သို႕လည္းေကာင္း ၊ ဖန္တေကာင္းအတြင္း၌ သြင္းထားအပ္ေသာ
ပုလဲရုပ္ကဲ့သို႕လည္းေကာင္း ၊ တရားေဟာပလႅင္ထက္ ထိုင္ေနေသာ တရားေဟာပုဂၢိဳလ္ကဲ့သို႕ လည္းေကာင္း မယ္ေတာ္၀မ္း၌ ထက္၀ယ္ဖြဲ႕
ေခြ ေရွးရွဳေနေတာ္မူသည္ကို မယ္ေတာ္ႏွင့္တကြ လူအေပါင္းတို႕ ထင္ရွားစြာ ျမင္ႀကရေလသည္ ။
ဆက္ရန္....
ညီသုတ(ျပည္)
28/4/2012
14း42
pyay
Views: 18
No comments:
Post a Comment