သံုးဆယ္ေက်ာ္ လူရြယ္တစ္ေယာက္၏ ဘ၀ေတြ႕ရွိခ်က္

ျမိဳ႕ျပယဥ္ေက်းမွဳဆီ စိမ့္၀င္ကတည္းက
ရြာရနံ႕နဲ႕ေ၀းလြင့္
ဘ၀ဟာ အတိတ္နဲ႕ေလးလံေနရံုနဲ႕
ဗလာနယ္ရဲ႕ အလွနဲ႕မနီးစပ္ႏိုင္ဘူး ။
က်ဳပ္က ကမၻာ့ႏိုင္ငံေရးထက္
မာသာထရီဇာကိုစိတ္၀င္စားသူ
က်ဳပ္ညီတစ္ေယာက္ သူ႕ကိုယ္သူအဂၢိရတ္ထိုးသတဲ့
က်ဳပ္စဥ္းစားရင္း ၀ဲဘက္ကဦးေႏွာက္တစ္ျခမ္း မီးေတာက္ခမန္း ။
လူဟာ ဘာမွမတက္ရင္ ဘာမွလုပ္လို႕မရဘူး
က်ဳပ္ကိုယ္က်ဳပ္ပဋိပု စၦာ ဗ်ာကရဏ လုပ္မိတယ္
" သစ္လြင္" လို႕က်ဳပ္နာမည္ ေခၚတိုင္း
ပညတ္နဲ႕ ဓါတ္သက္ နရီစည္း၀ါး လြဲေခ်ာ္ေနႏိုင္တယ္ ။
ဘာသာစကားစြဲေတြ ရွိေနသမွ် အတၱမျပဳတ္ဘူး ။
က်ဳပ္ကိုယ္တိုင္အေလးလံဆံုး၀န္ထုပ္ႀကီးပါ
က်ဳပ္မွာသက္လံု မျပည့္၀ေတာ့ ခင္ဗ်ားကို မခ်ီပိုးႏိုင္ပါဘူး
ဟုတ္ကဲ့...
ကိုယ့္အတၳဳပၸတၱိ ကိုယ္တိုင္ေရးလွ်င္  ခင္ဗ်ား  မညာပါနဲ႕ ။
ညီသုတ(ျပည္)
31/12/2011
pm- 17;39
pyay

Tags: ကိုယ္ပိုင္ကဗ်ာ